Hayat – kimine göre yanlış, kimine göre doğru, kimine göre adaletsiz, kimine göre tatlı....... Anlamı hala anlaşılmayan bi yaşam......
Nice insanlar gördüm haklıyken haksız duruma düşen, nice insanlar gördüm varlığıyla yetinemeyen, nice insanlar gördüm kendi çıkarlarına başka hayatları söndüren, nice insanlar gördüm eksiklikleriyle hayat tamamlayan, hayat kimin hayatı?
Ne garip... Keşkelerle deyip zamanı zamana satıyoruz, her şeye hayat böyle deyip kendi gözlerimizi kör ediyoruz, sorarım size bir kere dönüp bakın hayatın hangi noktasındasınız, hangi hayatlara hayat kattınız?
Yazacaklarım çözülmeyen hayattan değil aslında hayatın içindendir, her gün yaşadığımız farketmediğimiz gerçeklerimiz...
14 şubat sevgililer günüydü, her kes sevgilisiyle el ele bayram telaşındayken ben kimsesiz çocuklar evindeydim. Bazıları ailesini kaybetmiş, bazıları bakımsızlıktan, bazıları kız çocugu olduğu için bırakılmış yaşam mücadelesi vermeğe çalışan küçücük Canlar...Sevgiliden pahalı hediyeler beklemek yerine bir protağalın kaç yüz sevindirdiğini gördüm, sevgili yerine küçücük ellerden tuttum, dışarı çıktığımda hayat durmuş gibi. Ne kadar boş sevinçler yaşıyormuşuz sokaklarda...
Bir insan taniyorum senelerdir o çocuk evine bakan, çocukların yardımına koşan.Bir gün yan tarafta zenginler parti yapar, mangal yakar, kokusu küçük çocuklara gider ve uyuyamazlar, canları çeker ağlarlar. Gecenin bir yarısı bile olsa adama haber verirler, üşenmeden o kadar yolu çocuklar için gelir mangal yakar ve çocuklar mutlu olur. Bazılarının sevilmeyen şirket sahibi , ama o küçücük yüzleri mutlu eden Kaya amcaları var.
Küçücük yardım cebi boşaltmaz, tokun açtan ne haberi... Sadaka da yetmez o yürekleri sevindirmeye, çünkü en güzel sadaka gülümsemektir (Aşık Veyselden)
KYZYLY SEYIT
0 yorum:
Yorum Gönder